SAHTE YILDIZ
Saat umutsuzluğu gözyaşı geçe
Bir kırık aynada gördüm kendimi Öylesine karanlık ki gece Yıldızları söküp alacağım neredeyse… Hep yıldız olmaya çalıştığım. Uğruna katilim olduğum gecelerce. Eski bir şarkısın sen, Notaları çoktan kaybolmuş ve unutulmuş Yıldızları anlatıyorsun Her notana beni yıldız diye saklıyorsun Yalnızlığımsın sen Her yağmurda buharlaşan nefesim… Ve o kadar yakın, Özlettiği tılsım yağmurların Ve o kadar uzak, Öyle olmaktan mutlu olduğu gibi yıldızların… Bir başka olur yalnızlığın bakışı Bilirim… Kasıp kavurur kalabalık bir şehrin ışığı Ve hiçbir sokak kavuşmaz birbirine… Öyle yakındırlar ki aslında Bir de öylesine uzak Yıldızlar gibi… Ben sensiz yapamıyorum… Üzgünüm! Yıldızlar yalnız yaşar, biliyorum; Ama ben yıldız değilim… (bir önceki şiirimin pişmişidir...) |