5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1288
Okunma
Gözleri fırtınalı bir gökyüzüne benzerdi;
İçimde yalım yakardı buz kesen sular…
Boğulurdum zamanın açıklarında sessizce
Ve aktı, geçti ahir zaman,
Bir ben geçemedim anıların ötesine…
Ne fermanlar geçirdi ey ömür!
Ne gözyaşları…
Yorgun çınarlar bile geçti yapraklarından
Bir ben geçemedim senin olanlardan…
Korkak bir kalemin küfrü idi dilde
Ne anlatılacaklar biter ona dair ne türküler…
İstanbul ağlar oldu halime
Geçti İstanbul bile yedi tepesinden;
Bir ben geçemedim senden…
(bu şiir 24.11.2005 te yazılmıştır...)
Cevap Yaz