AL BAŞINI GİT
Başkaldırmış Ayasofya İstanbul’a
Eteklerini toplamış yalılar, Deniz katrelerinden boğulma korkusuyla… Kaçıncı gerdanda asılı koca şehre akan umutsuzluklar Ve hangi tepesi gizlemiş anılarını varoluşlara… Al başını git İstanbul uzaklara Topkapı göğüs geriyor boğazın deli rüzgârına Mehtap küsmüş Heybeli’ye Bir güz mahpusluk kız kulesinde Ayrılık fokurdamasın eski bir kahve cezvesinde Al başını git İstanbul uzaklara Her sahte ışık bir hüzne gebe buralarda Anlamsızlığın şiirini yazıyor mavilik Ne harcanan sevgilere ağlıyor Ne de toprakla kucaklaşanlara Yıldızlar yalnızlığı yaşamamış henüz; Al başını git İstanbul yaşanılmamışlara… |
Çınar GÖLE