Çevir Güneşlerini İçimeYaz gölgeli bir çardak bağımda Avuçlarımda binlerce yeşil umut Toprak yollar tozlu, kilerde azık Neyi arar insan, neyi özler en çok İnancım yatık, düşüncem savruk. Sevecen bir yürek içimde, asırlardır atar Asi bir sevda içimde, günümü tırmalar Açınca ben volümü, öldürür bütün şarkılar, Gündüz ağar penceremden içeri Bir iğdenin kokusu genzimi yakar. Göz gözüm yaşamla, gerçeğim kayıplarda Sonsuzmuş yaşanan bütün güzellikler Arıyorum, yaşayamadıklarım nerede? Sildim dilimdeki bütün anıların tadını Dileyen sorgulasın, gecikmeden Vakit çok geç olmadan. Çürük otlar yetişmez baharda, İlkesiz bekleyişler büker düşüncenin belini Say ki, bütün sözüm doğru, imgelerim gizemli Korkma, sen de çiğne yüreğimi, yık evrenimi Yeni bir dünya kur bakışlarınla, yudumla şiirlerimi Zincirimin son baklası ol, uzat bana ellerini. Ne yazsan yalan, Ne yaşarsan, kaybolan bir an Ne dilersem dileyeyim, Avucumda sıcacık bir duman. Bir düşün yumağı asılınca gecelerine Diril yaşama, ay ışığı kesmeden yolunu Dudaklarından kesilmiş çiylerle ıslat içimi Çoğul acılarımdaki en ölümsüz sevdalım ol Bir dökülüşle sarnıçlarımdan içime su gibi dol. Öksüz işte suretim, ellerimde onlarca oya Bir kız dans eder düşlerimde, güle oynaya Tan sökülür can evimde, bedenimde hülya Yürürüm yıllardır, geçtim onca yolu yaya Göz pınarlarımdan denizler kurdum aya. Bilmelisin ki, bütün dönüşler boştur gül yüreklim Bütün dönüşlerin zikzaklarında yorumsuz bir sancı Bir türkü dolarsın diline, şarkılar saki, türküler hancı Yaşadığın her şey senden bir kopya, ismi olsa da acı. Çevir güneşlerini içime, sökülsün buz dağlarım Gündüzleri koyma cebime, en çok geceleri ağlarım Bir ayın şavkı vurursa yüreğine, aç tahta pencerelerini Alevli yüreğimdeki yakamozları denizlerimden yollarım. Selahattin Yetgin |