YOKSUN SEN
Ne kızıl ufukta yorgunluğu,batan güneşin.
Ne boğuşu dalgaların suları. Betimsizliği içimde,yıllanmış duyguların. Çöl iklimi kadar zıtlaşmışım kendimle. Kavrulurken kalbim korlaşmış ateşlerde, Buz gibi donduran _git artık_deyişlerin Sabahsız koyu kara gecelerde. Takılıp kalmışlığım umarsızlığına, Ben kadar yakın Ve asırlar kadar uzak oluşuna. Düşlerden ayılıp kan ter içinde, Gerçeğe dönüşlerimin ertesi Yine bir boşluk. Tarif edemediğim. Yine sen! Bende hep benim olan, Sende ise hiç varolmayan... |
yüreğin gül kalemin kutlu olsun
sevğilerle mutlu kal