Günler ...
Ardı sıra tükenirken
Sen hasretin bağrında nefes darlığındaydın


Geceler ...
Seni tutsağı yapmıştı
Pervazlar kuşları misafir ediyorken sızıydın


Hicran ...
Senin makûs talihin
Hüzün göz pençelerinden sızan yağmur oldu


Kalbin ...
Hazanı anlatan hıçkırık
Ruhun serencamında solgunluğa maruz umut


Niyetlensen ...
Çaresizlik adına yelkensen
Nasip kalkmayınca yutkunma sukutu anlatınca


Yazmak ...
Hali yanmaya kanmayınca
Kim ne derse desin yılgınlığı çıkıyordu karşıma


Derler ya ...
Sabır solunmayınca
Kanaati niteliğinde kavurmayınca acizlik başımda


Anlatmak ...
İçinde haşr olmadan konuşmak
Aklıevvel olmayı başarmaktan ötede bir şey değil


Henüz...
Seni anlayamazken
Halinde ruhumu sorgulamadan kaçarken sevdaya


Kelam...
Etmeye cüret etmem
Bedevice haslete bürünmem hoyratlığa uzanmamdır


Zarafetini ...
Terennüm edemeden
Kalbinin ürpertilerini hissetmeden seni anmak çaremi


Bütünlüğünde...
Eksikliğimi telafi edemeden
Edebin ikliminde nefeslenmeyi beceremeden gelmek


Seni...
Sessizliğin uğultusunda
Görmeden, kalbinde yeşermeyi dilemeden düşünmek




Mustafa CİLASUN