Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
7.45 Vapuru
Demir Mutlugil
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 1975 okunma
 7.45 Vapuru
Bari bir kenarında dursaydın iskelenin,saçları sürgün
şehirlerde tene hapsolmuşken ellerin bizsizliği… 7.45 vapurunun üst güvertesinde Öyle sessiz, kendi halinde Güzel mi güzel Bakışı buğulu bir kadınla Aynı zamanı yaşadık, Ayrı köşelerde Aynı sularda kaybolup Aynı gemileri batırdık Birbirimizi tanımıyorduk, Önemi de yoktu Birlikte üşüyorduk...Soğuktu Ayrı yalnızlıklarına sokulduk, Aşkı öyle bilmez ay vaktinin Koluna girdik iki eli cebinde, Benzer acıların Dalga dalga uzandık anılara, Katık torbasında umut küfü Sevda kırıntıları attık martılara Köpük köpük öfkelendik, Parçalı bulutlara Öfkeyle baktık adları yutkunan , Kıyısız uzaklara… Birer sevdanın ertesinde 7.45 vapurunun üst güvertesinde Burgaz.2006 Demir Mutlugil |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
7.45 Vapuru şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 19.8.2007 00:16:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1975
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.