MAVİNİN TÜKENİŞİ
Aglamanın kollarında
filizlendi bir fidan, büyüdü, büyüyemedi, yürüdü, yürüyemedi, kimin umurunda, bir aralığında hayatın, sağ yanı çöktü, derin yarası hep gözlerinde kanıyordu, sol yanı yalnız kalmıştı, isyanı bahara yüregine ugramayan, gözlerinde hüzün, sesinde matem, soluyor her geçen gün gözlerinin mavisi, kimin umurunda, suskun yürek sesi çalınmayan kapı, ve bir gün bırakacak hayatı yarı yolda. Ve sen devam edeceksin kucaklamaya hayatın tüm renklerini.... 29/03/2011/Soğanlık/Kartal/İİST.---Metin GÜRSOY |