,,,,araf,(yokluğun ),,,,,,
Yokluğun araf oldu bana
Ne cennete kavuşturdu ne cehenneme Açıkta kaldı yüreğim, Gelişlerin cennet bahçesi olur yüreğime Gidişlerin cehennem azabı Araf ta kaldım baksana, hadi tut şu elimi Ne zabani ne melek görünür gözüme Tabutumu verdiler elime Kelime i şahadet yerine adını söyledim diye Huzur bulmak isterdim oysa dizlerinde Huzurumu ararken aşkı buldum gözlerinde Küçük bir mutluluktun öncesinde Şimdi yüreğime kıble oldun Secde ettim yürüdüğün izlerine Hadi gel, gözlerimde bakışını bıraktın Emanetimi ver, yüreğimi getirsene Rahat uyusun bu bedenim Aşkın azabından girer belki cennete Arafta kaldım ey sevgili Bırak şu işlerini yetişsene ................ |