Son sözüm sana değil elbet
Beni takip eden gölgelerle konuşuyorum
Sensizliğin ilk adımlarını atarken yavaş yavaş
Son kez düşünüyorum, seni

Yürüyüp gitmem gerekiyor
Gözyaşlarımın üstüne basa basa
Bir kez dönüp bakarsam
Gidemem, çakılır kalırım

Hani hiç ayrılmayacağız demiştik
Bak şimdi gidiyorum
Geçmişi yüreğimden kazımak istercesine
Ela kurşunlarına bir kez daha vurulmadan gitmeliyim, gidiyorum

Bir zamanlar ölürcesine
Seni çok sevmişte olsam
Hiç aldırmadan, hiç sevmemiş gibi
İşte bugün gidiyorum

Bilmem hatırlıyor musun?
Hani yeminimiz vardı; ayrılık yok diye
Şimşekler, yıldırımlar, kasırgalar şahidimizdi;
Senin üstüne, benim üstüme
Gidiyorum artık, andımızı, ahdımızı çiğneye çiğneye

Affet beni, artık gitmem gerekiyor
Ağlıyor musun yoksa gidişime
Bakma sakın bana öyle, öylece gitmiyorum
Kırıp, döktüğün hayallerimi çiğneyerek gidiyorum

Hani sensiz ölürüm demiştim ya,
Çarpan bir yüreğim olsaydı eğer, ağlardım ayrılığa
Ağlarda, gözyaşlarımda boğulurdum
Oysa ben çoktan öldüm de, öyle gidiyorum.

Ünal TÜRKOĞLU