Çöküş
Bak soldu yapraklarım,kurudu denizlerim
Bu şehirde kalmadı artık benim hiçbir rengim Güneş de unuttu beni ay da artık,karanlıktayım Kalbimi gömdüm bir çelik kasaya artık yalnızım Ne günüm ne gecem var artık benim Yokluğuna kahrettim,çürüdü tüm bedenim Gözyaşlarıma dayanmadı kül oldu kemiklerim Bir garip ruhum kaldı terkedemediğim |
Kalbimi gömdüm bir çelik kasaya artık yalnızım.
Her kasanın mutlaka bir anahtarı vardır.Her acı gibi bu acıda bittiğinde kasanın açılma vakti gelmiş demektir.