O Metruk ilenç
Çığlık şehrin susan düşlerine dikilen dilek ağaçları
Kuş konmaz dallarına rüzgar değmezmiş hiç Ürperirmiş menekşe gözlerine bakarak bir aşık Sevdiği için dallara sevdanın adını kazıyacak Halklar sevdaya kül kararlarmış Hamuru hep mayasız .Hiç tutmazmış Bir ’Metruk’ kalışına gebe, içlenir durgun Yorulur inen çayın dalgın kokusundan, nahoş Ay beklermiş geceleri gecenin ispinozu bereket Yıldızlar savan alevi ücrasını kavuran Kıvrık ve kırık yapraklar deste Sakın ha toplanmasın ! Gözünü kaybedecektir. Asal O göz kayıp O göz yeşil O ‘’Metruk ilenç’’ ‘’Hiç söylememiştim ki Atsız oluşum Nalları söker.’’ Menekşe toplamayı öğrendiğimiz gün biz de bir dilek tutacağız. ‘’Büyük’’… MAİ suskun kalmaların bir çıngırak bir tek yararsız oluşun hep dünyadan yana... |