yokluğuma sustum
sen gittiğin günden bu yana gecelerimden
karanlık hayaller kuşatmış umutlarımı efkarlarım can bulmuş duman duman içimde hıçkırıklar ayyuka çıkmış sessizce gizlice çırpınmakta perişan hallere nisbet edercesine filizlenen sevda çiçeklerini hoyratça yolmak ister kader yıkılmaz zannedilen kaleler birer birer fethedilirken hayaller yaklaşır tutuşur ateşimle…. sevdam saklanırken karanlık sessizliklere vuslatı bulmadan ayrılıklara sarılır canlar azad edilmiş bir ruh kaçarken kendinden çaresizlik ezip kül eder bu bedeni umut etmekten fersiz kalmış gözler hiç hesapsız bir anda yenilgiye teslim olur demir prangalar bağlanır yüreğime yalnızlığımın kölesi olur titrek ellerimle dostunu arar ifadelerin anlamsızlığında satır aralarına saklar hasretlerini kafidir bu esaretlerim vazgeçtim benden. yokluğuma adandım …susuyorum! sahure alacahan saqu 19.02.2011 |