ALIN TERİ
Sen! Zengin olmak için güyâ akıl yürütüp
Tüm umûdunu kumar masasına bağlayan Ömrünü batakhâne köşesinde çürütüp Az kazanınca gülen, çok kaybedip ağlayan Yaşadığımız dünya kurulduğundan beri ’Çalışmazsan ekmek yok’ diyor eldeki veri Hayatın olmuş senin piyango, toto-loto Bir sürü kupon doldur sonra da sırt üstü yat Son koşu çok kritik, belirleyecek foto Unutma sana koşmaz hipodromda hiç bir at Yaşamla savaşta ol dimdik duran bir çeri Rızkını ayağına getirmez hiç bir peri Sorumlulukların var ama aldırmıyorsun Biraz vazîfe edin, biraz kendine yük et Hiç bir şeyin ucundan tutup kaldırmıyorsun Nereye kadar böyle sürekli tüket, tüket Atalarını dinle, doğru çalıştır ser’i ’Üretmeyen toplumlar mutlaka kalır geri’ Avlanarak karnını doyurabilmek için Koşturuyor her hayvan keyf çatmıyor ininde Onlardan ibret alıp utanmıyorsun niçin? Durmak değil, çalışmak farzdır İslâm dîninde Değilsin yalnız kemik, biraz et, biraz deri Boşuna üflemedi Rabbim ruh denen fer’i Senden ekmek bekliyor evde çileli karın Bırak peşinde koşma şans denilen bir düş’ün Borca bir şeyler aldın bu gün doydun, ya yarın? Kendini düşünmezsen çocuklarını düşün Olmak istersen evin saygı duyulan er’i Birazcık emek harca, birazcık alın teri 15 Mart 2011 . |