VAZGEÇİLMEZSİN
Vazgeçilmezsin
neden öylece hüzün yüklüsün surlarınla. neden bir başına güzelsin kız kulesi olup mavişin ortasında. saklandığın acıları söyle ıslak bedeninle. hangi sırları tutuyorsun sokaklarında ve hangi fısıltıları vuruyor zamanın duvarlarına kimlerin çığlıkları sinmiş saraylarının beni de yanına al deniz gözlüm beni de sar yalnızlığına hisarlarının. gün iniyor şehir sarı günlerdir aklıma getiriyorum günlerdir seni dileniyorum bir garip yolcuyum geçip giden gemilerle kah dinliyorum seni salacak sahilinde kah beş kez minarelerinde. ve sessizce nefesime karışır nefesin bir yalnızlık şarkısı gibi ortasında denizin durup bakıyor gözlerin ahh..istanbul ömre bedel rengin taşın..toprağın..tarihin yedi tepe efsane hikayelerin vazgeçilmezsin….vazgeçilmezsin… 21.04.2006 / İstanbul ELAZIĞLI Mustafa kaya |