Gecenin ıssız tadında görmek varya arkadaşı,
Dökülmezmi candan dost uğruna göz yaşı?
Sensin ey güzel dost şu yüreğin yoldaşı,
Gün birlik günüdür dostlar unutun savaşı...


Karanlık bir günün sabahında ışıksız iken,
Bir selamın güneş olur gidecek kapım yok iken,
Yokluğunda kalbime batıyor köksüz bir diken,
Nasıl unuturum can dostumu ruhumla seviyorken...


Bir mum misali etrafını aydınlatıp yakma kendini,
Bilsin herkes sonsuza dek kendi rengini,
Ne sokağını hüzün sarsın, nede semtini,
Sözüm şiirimdir, müziğim dostlarım, söyle bana kendi besteni...


Sonu uçurum olan bir yolun sonuna,
Gitsem dur der misin yedirmeyip gururuna,
Sevipte kavuşamadım yegâne kadına,
Günahı taş kalpli bizi ayıranın boynuna...


Dost yüreğimde ince bir sızıdır,
Ismi kalbimin ortasına çakılıdır,
Acı sözü yediğim en güzel tatlı,
Söyle dost seni benim gibi seven varmıdır ? Bana uzaklığın ise üzüntüme aynadır...

Serhat ERTAŞ