ŞİİR SANDIĞIMBen ölürsem evlâdıma bırakacağım çok şey yok Ne deniz gören bir arsa, ne araba, ne dâire Karalamalarla dolu kağıtlar kalacak en çok Bir masa ve bir sandalye, vesâire, vesâire Öldüğümde açılır mı acaba şiir sandığım? Tamamı olmasa bile üçü beşi okunur mu? Yoksa şiir değil midir kendimce şiir sandığım? En azından bir dörtlüğü bir yüreğe dokunur mu? Siz sormadan söyleyeyim ben de kendime çok sordum Şimdi durup duruyorken nereden çıktı bu ölüm Ne öyle çokca düşündüm ne de fazla kafa yordum Mâlum, hayat oyununda, o rolümüzden bir bölüm . |