7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1362
Okunma
Babamla pazara giderdik çocukken,
Yükümüz çoğalınca bir kenara gelirdik.
’’BEKLE’’ derdi babam.
Fakirdik, son ve beşinci çocuğuydum evin.
Yeni bir okul çantam olmamiştı,
’’Bekle’’ derdi anam.
Hep beklenecek sandım hayatı,
Sadece aş ekmek istenmeden gelecek.
Ata ocağı sümbüllükmüş meğer,
Ne bilirdim büyüyünce eldekiler de gidecek.