Gökten üç elma düştü.
Biri ayrılığa
biri hasrete
bir de ölüme…

sondan başlar insanoğlunun masalı
herkes gülüyordu
o ağladı…

Bir oğlan çocuğu…
Henüz daha yok yaşı
fazlaca gürültülü oyuncakları
bilmez tuzun biberin tadını
kekeme dudakları
ancak Hatiti (*) diye sızar adı
ıslanır yanakları
süzülen damlalarda tadar
İlk ayrılığı…
Çocuksu bir kaprisle gidince oyun arkadaşı

Ve yürek burkulması

Bir oğlan çocuğu
henüz daha görmüş ikinci yaşını
kendince büyük mırıldandıkları
duyunca bir akşam vakti ezanı
ağar içine duygu sağanağı
en acıklı uzun havası
gibi toprağımın dinler tınısını
gelir aklına uzaklarda olan babası
Düşer içine hasret sancısı

Ve yürek burkulması

Bir oğlan çocuğu
çocuk olmaya isyanda terlemekte olan bıyıkları
çok da sevmiş bugünlerde bir kızı…
köşe başında herkesten gizli dökmüş göz yaşını
verilen babasının selası
çökmüş içine ölüm acısı

ve yürek burkulması

gökten düşmüş üç sızı
biri bana
biri müjgana
Biri de okuyana

(*)Hatice