BEDİRHAN-3Sen kendi çarmıhını hep sırtında taşırdın Kalbindeki dört duvar zindanındı Bedirhan Son damlaydın bardağa düştüğün an taşırdın Mavi bir sis gözünde mihmânındı Bedirhan Ufkun yaklaştı sana tebessüm çizen kanla Düşlerin uyumuştu vakit yakındı anla Seslerin kırılmıştı kulağımda zamanla Rüzgârın dokunuşu handânındı Bedirhan Alın terini giyip ayaksız yürüyordun Nefesindeki hüznü gölgene sürüyordun Bir yürek ateşinde günbegün eriyordun Seni gören yalnızca Sübhânındı Bedirhan Keskin bıçak gibiydi yüzündeki sert çizgi Yakarış döküyordu yüreğindeki sezgi Arş`ı titretiyordu duyduğun o son ezgi Sızlayan kalbin değil her yanındı Bedirhan Toprağın ellerini tutmuştu ya ellerin Gitmiyor gözlerimden o canhıraş hallerin Yarım kaldı be dostum aşk dolu hayallerin Geride bıraktığın tek şânındı Bedirhan Zeki BEKAR Mihmân : Misafir Handân : En güzel gülüş Sübhân : Allah (c.c.) |
işte yürekte fırtınlar estirren mısralar
hisseden ve hissettirren yüreğre mahir üstad kaleme maaşallah
tebrikler selamlar