D/İNLE NEY!Gözlerim yaşla dolu, yüreğim yana yana Ben seni çok dinledim sen de beni dinle ney! Ne zaman ki üflendin ve kulak verdim sana Anladım ki bağın var tasavvufla, dîn’le ney! Seni ilk duyduğumda dikkât kesildim birden Vedâlaştı yüreğim kötülükle, kin’le ney! Titredi tüm bedenim, kalbim arındı kirden Bu sayede barıştım içimdeki cin’le ney! İnan mecburdum sana verdirdiğim bu es’e Seni anlayamazdım karmaşık bir tin’le ney! Tıkadım kulağımı senden başka her sese Hazırım dinlemeye haydi şimdi inle ney! . |