Seni de Vuracakalar
Önce karanlığı aydın eden bir güneş gördü
Tutuldu, bağlandı ona Sevdi, sevildi de… Ah, Ceylan, Mor dağlar ağıt duyulmaya gebe Tutamadığın ışıklar senin değildir Tenhalarda buluştular Buluştukça birbirine nehirler gibi aktılar Düz ovalarına Zamana karşı her mekân yatak; İki ten acımasız ve müthiş teklik oldular Acımasız güzellik başlarını döndürmüştü Kara sevda yazıldı künyeliklerine Ölümüne ant içtiler Beraber bir ömre... Ah, Ceylan... Varamadığın yollar senin değildir Bildiğim bir şarkı var "Giden geri gelmiyor" Celatlar üşüştüler Babalıkların başlarına Başlarına çaldılar kara belayı… _Namus elden gidiyor. Dediydi Kıyamettenler koptu, hınca hınç bir telaş Eller pusatlandı Bıçaklar kınından sıyrıldı… Toplandı alelacele Töre birliği Kara yaslı bir ferman yazıldı “Karar ölüm” dediler "Nerde nerede olursa bulunup Temizlenecektir bu kir, passak!" Ah, Ceylan... Güneş doğsa koparmaz karanlığı Dağlarda hercailer açar. Ceylan ile Memo dağlara, Açmazlıklara yol aldılar Ölüm kokusu barut kokusuna karışmıştı Bir de Ceylan Hamileydi! Töre egemenliğine karşı duran analığı tadacaktı Dağların himayesinde ağır ve rüyasızdılar Karnındaki çocuğu nerdeyse unutmuştu Korkunun, dehşetin sunduğu depremden Onlar, onlarca aç kutların izleğinde Son dualarını ediyorlardı. Mutluluklarına ölüm gölgesi sinmişti Ah, Ceylan... Bu yaşanılası bir hal değil Merhametsiz dikenler üstündeyim Bu ahvaller rivayet olunur... … Ansız bir mermi sağanağında İki can… İki ayrı yerde alkanlara bulandı! Son nefeslerinde Doğacak bebelerine isim düşündüler "Yıldız... Yıldız, cansız bebe! Tam o sırada iki yıldız birden kaydı Uzun uzun, yanıp söne kayboldular Gözerimin sonsuzluğunda… Bir ağıt duyarım ötelerde Bir anne yüreğini parçalıyor “Benim ciğer pareme dokunmayın” diyor Ceylan hala iki canlı can çekişiyordu Kan dolusu ağzıyla bir ağıt tutu: “Doğma bebeğim, doğma Seni de bir keklik gibi avlarlar Doğma Yıldızım, doğma Seni de bir gedikte boğacaklar Doğma yetimim, doğma Seni de söndürecekler karanlık bir gök altında Doğarsan, bu hayatı dar ederler” Ve gelinliksiz göçtü! Ceylan… _Ceylo öldü, namus temizlendi! Nidalarla zaferini kutsadılar Öldürürken Gülümseyenlerden oldular. Kim daha temiz, kim daha elleri kanlı? 2011@ H.R |
Kıyamettenler koptu, hınca hınç bir telaş
Eller pusatlandı
Bıçaklar kınından sıyrıldı…
Toplandı alelacele Töre birliği
Kara yaslı bir ferman yazıldı
hayat bazen acımasız olabiliyor akıtabiliyor içindeki zehiri
aldırmamak duyarsız olmak zaten elde değil
yüreğine saglık
güzel anlatımdı kutlarım