Hüzün rüzgarları
Hüzün rüzgarları çok erken esti
Kendimi ararken savrulup gittim Ömür dediğin şey kuru nefesti Sevdanın ardından kavrulup gittim Dönmeyi beklerken açılıp durdum Menzile varmanın hayalin kurdum Nerde hata yaptım ruhuma sordum Cevapsız sualle sıyrılıp gittim Çevreye zararsız sade bir kuldum Ötelere giden çıkmaz bir yoldum Kendimi her zaman düşerken buldum Ruhlar alemine doğrulup gittim 27.01.11 mersin Harun Kuşcu |