Dün bugünden silindi yarına
dizelerinde
serazat gezintiye çıktım manzum yüreğimin fezada rabbin dehlizinde kusur afra güzelliğinde mahra kaldı be güzelim işler yalnızlığa tıfıl rabıta ömrüm düşer geçerim kumpasına sevecen gözlerinin eğrilen ben azalan yarınlarıma dökülerek çoğalan sen geçmişim koparak terk ederken can eserimden her seferinde dünüm bugünden silindi yarınıma senden bir parça ilindi çoktan doldu özlemin buhurdan yaşamıma bil ki kendimden akar giderim hüzünden bilinmezin boşluğuna |