ECEL
Bir ses girdi odama kimsenin duymadığı
Kılıçtan keskin emir kimsenin uymadığı Birden indi enseme hiç bir iz bırakmadan Can damarım kesti bir damla kanım akmadan Bir labirente takıldım korku dünyasında Gözlerim tersine döndü gerçek aynasında Her şeyin misali var aslı buldum gerçek Metrem kırıldı okkam düştü değişti ölçek Param parçadır yama kaldırmaz ruhta libas Ne madde geçer ne mevki -makam ne iltimas Her şey kar gibi eridi bitti indi hiçe Sorular geldi peş peşe sorular iç içe Değişti hayat değişti suratlar şekiller Yandı akl harmanı hissi tarif etmez diller Dünyam daraldı küçüldü ağır yük sırtımda Zamanı dolmuş dünya vatandaşlık kartımda Sürgün var zamandan mekandan öte diyara Yalınız düştüm siyahtan beyazdan yollara Son değil başlangıç belki tebdil-i mekan Açıldı sonsuzluk kapısı tükendi imkan ABDULKADİR YILDIZ |