Çift Kişilik Yalnızlık
İçime attıklarım da ağır geldi
Suskunluğum söylediklerinden miras Yudum yudum sensizliği içiyorum Son savaşıma,sensizliğe hazırlanıyorum Ve kimse kızmadım Sitemlerim beni hiç aşmadı Sadece kendimle cebelleştim Ne çok sevmiştim Kendimden çok değer vermiştim Arayan soran ben Hatırlayan anılara değer veren ben Sabah günaydın diyen Gece iyi geceler diyen ben Her adımı atan ben Engelleri aşan Hayaler için çalışan Seni sevmek için bahane arayan yine ben Nede çok zaman ayırmışım Kendinden azaltıp sana vermişim Ve bir ses gelmiyordu Sanki kendi sesimle savaşıyordum Kendime karışan yankım vardı Bir kalabalık bir telaş var etrafımda Herkes bir şeylere koşturuyor Ben gözlerim telefonda Bir harfin derdinde Her şeyi ben yapmışım Sanada yapacak birşey bırakmışım GİTMEK Söylemediklerini hak etmedim Söylediklerinin de nedeniyim Bu insan kalabalığından tek durmak koymadı bana Suskunluğunun koyduğu kadar Bu bir savaştı da ben mi kaybettim Yoksa bir hediyemiydi de sen mi kabul etmedin Birlikte atamadığımız her adımın esiriyim Yoruldum kendimden bıktım Kalbim kadar sevmeliymişim Oysa çift kişilik kalp kadar sevmişim Yorgunluğum bundan Şimdi çift kişilik yalnızlığımla seni yadediyoruz |