YazıkHangi vicdanın çivisi bu Dönüp kör göze batan Bir benden yine hep bana Öbek öbek üzerime çullanan Hangi ülkenin göçmen kuşları Beynimde cirit atan Dumanı tüten her ocağın İsine bulanan Ve bir garip Bir o kadar yalnızlık kokan Hangi şehrin garipleri bunlar Düştükçe gökten nur Hangi vicdansız el karaya bulayan En masum kim Ve en temiz şehir nerede Hep mi kirlettik âlemi Bunca cennette nefes almak varken Hangi düşünmeyen vicdanlarımız Hiç mi sızlamaz burnumuz Tek benlikte ortak olunmuş ya Yazık |
çok güzeldi