Kahır
Gün ışığından kaçıp
Zifiri karanlıklarda açıyorsun. Neşeliyken somurtup Kederliyken gülücükler saçıyorsun. Kimsenin dünyasına girmeden Kimseyi sokmadığın dünyanda Yalnız başına ve usul usul yaşıyorsun. Hatta sırtını dönüp aynalara Kendi görüntünden bile kaçıyorsun. Ama ne yapsan boş Ne söylesen nafile. Hiç kurtuluşu yok Fare deliğine de girsen Eninde sonunda Bir kedi pençeliye çatıyorsun.* *: Son üç dize Mevlana’ya aittir. |
harika şiir
yüreğiniz var olsun hocam
yüreğinize kaleminize sağlık