KURDELE
Yazdığıma bakıp ta sanmayın kızıyorum
Kalemimden döküldü şiirdir yazıyorum… KURDELE İyi değilim dostlar başım kaldı belaya Bu uğur böceğine kurdele takamadım İhtiyacım olacak bir ağızlık salaya Gurur duyup sayfama şöyle bir bakamadım Dinleyin ey uşaklar bakın ne diyeceğim Uykularım bozuldu keçileri kaçırdım Bu gidişle yakında kafayı yiyeceğim Zaten aklım kit idi olanı da uçurdum Görüyorum her akşam başka bir âlemdesin Hecelerim delirdi imgelerim kızıyor Bilmem ne buluyorsun değişik kalemdesin Gittiğin yere dönsem başka adres yazıyor Ben seni bin özlemle yanıp yanıp beklerken Her seferde bir umut aha şimdi diyorum Farklı bir heyecanla yeni şiir eklerken Gene olmadı deyip bin hüsran duyuyorum Ey kırmızı kurdele şiir böceğine yar Bak ele bu seferde sen olmuşsun sermayem Ne gözün görür beni ne kulakların duyar Şaka bir yana dostlar şiir yazmak tek gayem Düşlerimi süsleyip özlemle çıktım yola Leyla değilim ama sevda emekçisiyim Latife ettim biraz dostluğa vermem mola Defterlerde yorulmuş bir gönül bekçisiyim Ayşe Kadıoğlu Yıldız |