Yazdığıma bakıp ta sanmayın kızıyorum
Kalemimden döküldü şiirdir yazıyorum…

KURDELE
İyi değilim dostlar başım kaldı belaya
Bu uğur böceğine kurdele takamadım
İhtiyacım olacak bir ağızlık salaya
Gurur duyup sayfama şöyle bir bakamadım

Dinleyin ey uşaklar bakın ne diyeceğim
Uykularım bozuldu keçileri kaçırdım
Bu gidişle yakında kafayı yiyeceğim
Zaten aklım kit idi olanı da uçurdum

Görüyorum her akşam başka bir âlemdesin
Hecelerim delirdi imgelerim kızıyor
Bilmem ne buluyorsun değişik kalemdesin
Gittiğin yere dönsem başka adres yazıyor

Ben seni bin özlemle yanıp yanıp beklerken
Her seferde bir umut aha şimdi diyorum
Farklı bir heyecanla yeni şiir eklerken
Gene olmadı deyip bin hüsran duyuyorum

Ey kırmızı kurdele şiir böceğine yar
Bak ele bu seferde sen olmuşsun sermayem
Ne gözün görür beni ne kulakların duyar
Şaka bir yana dostlar şiir yazmak tek gayem

Düşlerimi süsleyip özlemle çıktım yola
Leyla değilim ama sevda emekçisiyim
Latife ettim biraz dostluğa vermem mola
Defterlerde yorulmuş bir gönül bekçisiyim

Ayşe Kadıoğlu Yıldız