Picasso Tablosu
Gerilimi yüksektir,
bilmem kaç wolt ile bakar gözlerin gerilirim... Kaçamaz çarpılırım bir ucubeye döner her halim. Manadan yoksun bilmediğim bir dilde kekemelerim. Anlamsızlaşır kelimelerim. Beni sadece sen şımart şimdiye kadar hiç şımartılmış değilim… Bu şehirde her şeye şahittir bu esrik su benim bu betimsiz hallerime de anlatamadığım aşk tüm cevapların sorulmamış sorusu ve bu kolu kanadı kırılmışlığım, anlaşılmayı bekleyen Picasso tablosu meraklı gözlerle bir sen süz beni sevgilim… süzen bakışlara alışık değilim her şeye şahit bu esrik nehrin titreyen yüzünden tuvale düşen zaman gibi uzayıp kısalan gecenin koynuna saklanan içinde seni bende değerli kılan hazineler taşıyan siyah bir gölgeyim... şehri ayıran nehrin bizi ayırmayan tarafına tutunan takatsiz kalan dizlerim gibi soluncaya tüm ışıkları evinin bekleyeninim pencereye vuracak bir aksinin olmayan tebessümüyle beni sadece sen şımart başkalarına alışık değilim (Resim Alıntıdır) |
sevmiyorum sadece güzeldi demeyi övgü sözlerini
şiire hakkıyla yorum yazmayı da beceremiyorum
ilk aklıma geleni yazdım "şiir bitince anladım nefes almadan okuduğumu"