gider ömür gidenimbaşlangıç bükümüm -doğrusu… hayalin gölgesindeyim -eğrisi… iz bırakan ömür bakışlarda düş hayat akanında ilmik olur iki büklüm yüreğim giden benden gider gidenim boynuna vebal gün sürümü civarında dolaşır sezgimin üryan bedenin güzelim eğrilmiş kırlangıç seslerine bir dönüversem ah eski kendime çocuksu küçüklüğüm ve çello namesinde ince bir ses kaybolurum uzadıkça… dağılırım boşluğuna kara bir duman gibi zamanın kurak coğrafyasına kaybolur ömrüm bitene yürür giderim |