HAYALPEREST MEVSİMLER
Neden eylülün sesi bu kadar çığlık ve yankılanır
Soruyor görünürdüm hep kendime Ve yaz buluşmaları bu kadar çürük Neden kışın karlı günleri istiflenirken soğuk Baharımsın, mevsimler bir dolu saat Kaçırırlar bir güz saatini yarım ve kesik Dikişsiz bir imge daha hastalıklı. Bir çirkin kaçar Esriklik mertebesi yorgun . Duvarlar bir meşe yaprağı Dalından dökülür sonbahar yangınında rüzgarsız Bir umut saksısı daha mevsimini bekler Açacak nasıldır öğrenilmeli çiçeği Rengini unuttuğumuz gibi sonradan Yalınç ayak gezdiğimiz sahil kumları Örtüşünü seviyorum çimenin ve gelinciklerin Uzandığım kar ve buz kalıpları Nasıl da yağmur inler, soğuk ve ben pek üşüdüm Mevsimler siz duyun Dalgaların kibirlice tuza yanmasını İmece sözcüklerden kaçınılması gibi Yalnızlık başında ölüyor bir orta yaşlı Nedendi bilinmez Hiç dargın değildir hayattan yana Not ; ‘’Yalnızlığına inat kurgulanmış en hayalperest kuşlar gibi Göğünde kanatlarına jilet taşıması…’’ MAİ |
Biliyormusun? beyazdan sonra en masum renk pembe,
Eylül'ün rengi ise belli"SARI"solduran kendince...
Başlığı bile şiirken!!!Tebriklerimle Cüneyt. Günümün şiiri