şehriye
14 yaşındayım
o yıllarda evde en büyük sorunlardan biri bakkaldan ekmek almak. sabah sabah herkes üşeniyor yani iki kardeşim ve ben nöbetleşe giderdik, şimdi gülerek hatırlıyorum. günlük 7, 8 tane ekmek alırdım toptan,günlük ekmek tedarikini böylece icabında bir daha bakkalın yüzünü görmemek üzere halletmiş oluyordum ve bakkalda ekmek bırakmıyordum bugün "git,arpa şehriye al,"dediler "marketten" aldım tezgahtar arpa şehriyeyi iki kez geçirdi kasadan sonra yardımcısını çağırdı sorunu halletti o da rahmetli anneannemin adı, Şehriye idi 2000 mayısında vefat etti. Tanrı rahmet etsin nur içinde yatsın. oturduğu evin camından caddeye seyreder, "yalan dünya,yalan dünya ahir kargalara kalan dünya,"der içlenirdi. ben de diyorum aynen.. cengiz zorluoğlu |
'yalan dünya, ah yalan dünya/yalandan yüzüme gülen dünya'
Anneannenize rahmet diliyorum.
:) Sevgiler Sayın Yazarım.