Annem Nadiye AVCI’ya

Ah annem!
Yüreği derya... gözleri ışık annem...
Sen benim Osmanlımsın
Tahtında korkusuz oturduğum.
Benim mihmandarım
Gözüm kapalı yolumu bulduğum.
Benim hürriyetim,
Yolunda sonsuz özgürlüğe baş koyduğum,
Cumhuriyetimsin...

Gururla konuştuğum
Türkçemsin dilimde,
Yüzümdeki her çizgimsin.
Geçmişimsin sen benim

Sen benim sevdalım,
Gözümde yaşım,
Elimde rengi hiç solmayan
Kınamın kokusu
Sen saçlarımda ılık esintinle
Ellerini dolaştırdığın şefkat
Gözlerimdeki fer,
Sen benim hayat felsefemsin.

Sen benim annem;
Sıcaklığında üşüyen yüreğimi
Isıttığım güneş,
Sen benim dünyaya bakışım
Sen benim mavi sularım,
İçinde dalga dalga coştuğum çocukluğumsun.

Sen benim şiirlerim,
Tükenmeyen kalemim,
Sen benim bembeyaz sayfam,
Sen memleketimsin…
Toprağında can bulduğum
Anadolumsun…
Ah annem!
Yüreği derya, gözleri, ışık annem...