UZUN SOLUKLU
Sesine gülüyorum
Sesini çiziyorum resimlere Uzun soluklu bir ses geliyor aklıma Onu karalıyorum şiir diye Arada bağrışmalar duyulur kapıların önünde Kaçmazlar ki hiç kulağımdan Onlar da sıvışıyor bir yerlere İnce çağrışımlar uyandırıyorum kendimde Bir bir istifleniyor kelimelerim dört duvardan Seçerken cımbız bulmalıyım Zor olacak galiba ? Mesela nefretimi gösteriyorum Sevinçlerim bir başka resim Çiziktiriyorum ya da yazıyorum Katıksız ve kalakalmış bir ben çiziyorum Durulanmış sözcüklerle bir deniz Kıyısı göğsümden geçen Dalgaları kalbime vuran uçsuz Bir unutulmuşluk parçalıyor kağıdımı Kızıyorum Yeni kağıt getirin bir başka çiziktireceğim Uzun soluklu ‘’Neyin neye göre anlamlandırılmasıdır şiir .’’ _MAİ_ |
ve şair olmanın süreğenlik iç dünyası nerede kalacağını bilmeden.