Ben çocukken

Bahçe içerisinde, müstakil di tüm evler
Komşularımızla üstüste değil, yanyana yaşardık
Tek kanallı televizyona bakar, bakar
’Nasıl oluyor da bu görüntüler bize ulaşıyor’der şaşardık

Çakıl zeminli, tahta sandalyeli yazlık sinemalarda
Ayhan Işık-Filiz Akın seyreder, muhtemelen ağlardık
Kışın, kendi yaptığımız kızakların altını
İyi kaysın diye ceviz sürer, yağlardık

Radyodan arkası yarınlar dinlerdik
Bazen de memleket türküleri, coşardık
O kadar çoktu ki yeşil alan
Deli taylar gibi oradan oraya koşardık

Ben çocukken

Meşhurdu kalabalık hafta sonu piknikleri
Komşularla birlikte gider, uçurtmamızı gökyüzüne salardık
Tertemizdi Göller, Denizler, masmaviydi üstelik
Gönül rahatlığıyla yüzer, bazen dibe dalardık

Ekmekler katkısız ve kocamandı
Çeyreğini yesek, rahatlıkla doyardık
Sakızlar hep beyazdı, renklensin diye
Kuru boyadan toz yapar, renkten renge boyardık

Oturduğumuz yerde, sanal olarak değil
Bahçelerde koşarak oynardık çeşitli oyunları
Ve sadece Kurban bayramlarında görmezdik
Kırlarda severek büyüdük biz, Keçi ve Koyunları

Ben çocukken

Babamın senelik izinlerinde memlekete gitmek için
Uzun burunlu otobüslere binerdik
Ayda yılda bir uçak geçerdi şehrimizin üstünden
Gürültüsünden korkar, bir köşeye sinerdik

Genelde Kızların Fatma, Ayşe, Hatice, Zeynep
Ekeklerin Mehmet, Mustafa,Ahmet ya da Ali’ydi adı
Bayramlar öylesine coşkulu yaşanırdı ki
Emin olun şekerden gelmezdi o güzelim tadı

Çocukluk işte, elimize her para geçtiğinde
Boğulmamaya gayret ederek leblebi tozu yerdik
Ne mi oldu bunlara, bilmem ?
Galiba zamana ve teknolojiye kurban verdik....

11.08.2007 Yaşlanıyor muyum ne.....?