KAR BEYAZI
Saçım sakalım ve tırnağım uzasın istedim
Bu şiiri yazarken Bitirdiğimde yitmiş olayım zamandan Gitmiş olayım mekândan Uçmuş olayım yardan… Kirli bir dünyada masum ve safi bir aşkı terennüm etmek Ve o aşkı nefsinde kar beyazı yaşayabilmek adına… Müsaden varsa başlıyorum sana Her şeyime değin sinen bir is gibi ve Herkesime değin sirayet eden sana Başlıyorum alfabeye başlar gibi Ne yana baksam bir sen çıkıyor karşıma Bütün senlerin toplamı olan ennn ama en sen… Bir gel sen… Bir sev sen… Aşkın kenti yok derler Bilsen ne kentler kurulur Ne kentler yıkılır içimde… Sen varsan kurduğum Sen yokken yıktığım Kumdan kaleler gibi her mevsim. Camdan kadehler gibi Bir dikişte dibini gördüğüm İşte sen şehrinin Komutanı sen hükümranı sen Kulu kölesi ben. Aşkın kenti yok derler Ama başkenti var derim Ne başkentleri vardır yüreğin Yaramaz bir lise talebesi hınzırlığı ile O da yüreğinizdir derim Tıpkı hüzün gibi Tıpkı yalnızlık gibi… Tıpkı sessizlik gibi… Usul usul hem Yavaş yavaş Sakin sakin Kar yağıyor, bembeyaz düşlerim yağıyor Birazdan kardan adam olup Birazdan kardan aşık olup Ve aşkından eriyeceğim. Kirli bir dünyada masum ve safi bir aşkı terennüm etmek Ve o aşkı nefsinde kar beyazı yaşayabilmek adına… Saçım sakalım ve tırnağım uzasın istedim Bu şiiri yazarken Bitirdiğimde yitmiş olayım zamandan Gitmiş olayım mekândan Uçmuş olayım yardan… Kirli bir dünyada masum ve safi bir aşkı terennüm etmek Ve o aşkı nefsinde kar beyazı yaşayabilmek adına… |