İNSANIZ
Farklı değiliz:
Aynı oyunları oynar Aynı resimleri yaparız, Çamlar, mavi göl, esrarlı yüce dağlar Ve...Kocaman bir gök yüzü... Mutsuz insan Bir karanlık indirir gölün üstüne Kurşuni gölgelere saklar derdini, Kuru dal kırılmış kol gibidir Belki yetimdir, hastadır, yaşlıdır! Tuvalde mevsim sarıdır,sonbahardır... Ayrılık varsa serde açılmıştır yelkenler, Her yerde güllerden fazladır dikenler! Mahkumsa, firarı bir pencere yapar da Güneşe kurtar beni der! Mutlu olan çiçekler yapar küme küme, Patika yollara dizer sıra sıra... Bazen bir şellale dökülür resmin bir yerinden, Nurla yıkanmış göl zümrüt yeşili saydamdır Çiğdemler, papatyalar, kelebekler havalardadır! Gençliği çağrıştırır en güzelinden... Kimi bir yuva yapar da Minik kuşu kuluçkaya yatırır, Ben anayım der hali. Baba olacaksa pervanedir yuva üstünde Ağzında küçük bir çalı. Şairse,sevdalıysa Bir dokunuşta bulutları yere indirir, Tenhalara iki mısra kondurur! Bütün kainatı sırılsıklam eder, Divaneyse, her yeri kızıla boyar!... İşte ben, işte biz, birbirimize benzeriz, İnsanız biz ... |
Yüce yürekten yine çok duygulu bir şiir dile gelmiş…
Kutlarım…
Şiir sev, şiir yaz, şiir oku...
...................................... Saygı ve selamla..