Dağlara Dönüyorum
kristal gönüllerin
hassasiyetini fark edemeyecek kadar abanır yalancı şair ellerim suretim şiirlerin içine gizlense de hilafsız bir eşkiyaya benzerim özüm orman kokar bazen bazen de çam kokar nefesim bü yüzden dağadamı kadar sorumsuzum bu yüzden işte imitasyon hislerden beslenirim başı önünde masumları tekme tokat sürdüm ütopyamdan sahillerde katlettim ya aşk’ı görüyorsun işte suçlarımla sorguluyorum kendimi acaba kalabalık şehirlere düşünce mi şaştım iyi ki seni tanıdım ve bir kıvılcımınla böylesine yabanlaştım küskünlüğünle kov beni doğduğun şehirden durma bir günle eskidim ellerinde belliki ödenemez bedellerle borçlandım sana yapraksız kalan bir ağaç gibi cırılçıplak kaldım ortalıkta hayret ediyorum boşuna taşımışım adımı bugünlere kendime getirdin beni tek sözcükle sen oldun aslında bana gerçek ismimi koyan kin tutmuş sloganlarının altında kıstığın senden sadece gözlerini çalıyorum bir de göğsüme yaftaladığın yeni adımla revâ gördüğün dağlara dönüyorum.. Faruk Civelek |
durma
bir günle eskidim ellerinde belliki
ödenemez bedellerle borçlandım sana
yapraksız kalan bir ağaç gibi
cırılçıplak kaldım ortalıkta
..***siirinizi cok begendım..ugur bocegıde yakısmıs.
ellerınıze saglık tebrık ederım esen we hep mutlu kalınn..
qÖzdenur BALKAN..