Yolcuya Ağıt
Karanlığın kokusu dolu bir ibrik
Bir namaz boyunca huzurunu tebrik Gecede güneş, işte bir alem yitik: Kayalardan kopan küçücük bir taş Ruhun ucunda beden, incecik bir ataş. Kazmalarca seslenir şu büyük dağlar Gönlüm gönlüne, gönlüme kimler ağlar ’Kaybolmuş Deniz’’de küçük yakamozlar Yanıp da sönen kibrit, kalan eczası Rahmetlerle süslü cenaze arabası. Boğulmuş gözyaşlarıyla ağlar güller Fasit daire, dünler hep geriye döner, Yakılsın tekrar dikilen elbiseler. İşte arzu, işte istek, işte sen İşte doğum, işte hayat, sen ölen. Dağlar taşlar inleyip yaşasın bu anı Durmasın damarlarda bu demin kanı Rahmetsiz bırakma O’nu, hem vatanı: Hakim’im sensin, Kadir’sin, sensin Nur Ne olur gelene rahmetinden otağlar kur. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Dağlar taşlar inleyip yaşasın bu anı
TEBRİKLER