ZAMANI TAŞI BAKALIM DEMİŞ ZAMAN...
Sisli günü şehrimin,seferlerinde yorgun,otobüsleri, bir iç çeker,
Yolcularıysa çok farklı,kimi beli bükülmüş bezgin,kimi genç güler, Dağlar niye dumanlıki?dokunsan gözyaşlarına boğulacak birazdan, Duygu yüklü hayat, zamanı taşı verdiğim süre kadar demiş .. Kiminde güle güle der beyaz mendiliyle el sallar,duyulur hasretin sesi, Kimi evlerde hoşgeldin der ,duyulur bir bebeğin sevinci, ağlama sesi, Bazen yaşam gitgellerinde hastahanede gizli ağır hastalığın zor nefesi, Duygu yüklü hayat zamanı taşı verdiğim süre kadar demiş.. Yaz eser derken anlayamadığında ,kışına bürünmüş bile mevsimi, Bir trenin vagonlarında tek tek arar belki gelir diye umudun sesini, Beklenmedi yolculuklar sunar ,değişik yerlerde bitirirsen gününü, Duygu yüklü hayat zamanı taşı verdiğim süre kadar demiş... TAKİ SUSARSA SOL TARAFTA,BİTİRDİĞİMİZ BİR YAŞAM SERÜVENİ, GÖZLERİ YUMAR UYU DER HİÇ YANAMIYACAĞIN UYKUDA.. YAŞAM ÖYLE KISAKİ, BENCİL,AHLAKSIZ,DOLANDIRICI,SADİST,KUYU KAZAN,GIYBETÇİ, DENİLMEMESİ İÇİN YAŞANMALI ASLINDA.. YAZAN BİNAY KAN SALİHA HANIM 2009 |
yüreğine kalemine sağlık dost kalem
saygım ve selam ile. kutlarım