DÖNEMEYECEKSİN
İçini acıtan ne olursa olsun
Ve ne kadar kanarsan kana Mahcupluk düşlerinde Korkunun direnişini İsyan simgelerine nakşetmedikçe Hiç uğraşma boşuna Kendine dönmeyeceksin bir daha... Hangi günde Ve hangi odada Ayıcıklarınla oynarsan oyna Ve rimelin en çılgın renkleriyle Yüzünü hangi maskeyle boyarsan boya Her sabah Yarinin kollarında güne uyanmadıkça Nafile dövünme yüreğinde Kendine dönemeyeceksin bir daha... İsterse suların durulsun İsterse felek empati yapıp hayatında Sen olup en talihsiz anında Hedeflerin tam onikiden vurulsun Hatta soğan ekmekten ibaret öğünlerine Şölen sofraları kurulsun Zamanı silmedikçe defterinden Beyhude çırpınma Kendine dönemeyeceksin bir daha... Ne sanıyorsun yani Bu çığlıklar kime Kimin için bu çılgınlıklar Ve neden tükenmiyor hayatında En masım alınganlıklar Uzaklara kaçtıkça yeminlerinden Çok geç olacak Kendine dönemeyeceksin bir daha... Susmak çözüm olsaydı eğer Ağlamak çözüm olsaydı Çözerdin bütün bilmeceleri Kalabalıklara sığınarak Ama biliyorsun ki sessiz çığlıklar Yalnızlar limanına demir atar Anaforların kendi denizlerinde coşunca Orda kalacaksın isteyerek Yani kendi mecburiyetinden Uğraşma Kendine dönemeyeceksin bir daha... Eğer bir gün sıkılırsan Yaptığın ibadetlerden Yıkılırsan yani Taptığın saadetlerden Yani sende olmayan seni ararsan Ve onunla hesaplaşmak için Düş uykularına yatarsan Sakın bir başkasına gitme Bana gel Kendine dönemeyeceksin bir daha... Menzile erişemezsin Başlangıç noktasına Adım atmaya gücün yoksa Ve cesaretin yoksa Hayat yolunda yürümeye Tüm engelleri aşıp Biraz kaldırım fenerlerine bulaşıp Üçlere beşlere yedilere karışıp Yani birazcık kendini aşıp Geleceğe bakmalısın Nasıl olsa Kendine dönemeyecksin bir daha.... Utanmamalısın...... |