hiç sevgilim olmadı
nice Şubat’lar yaşadım da

ne bir şiir yazdım
ne de bir çiçek sundum
sevgiliye
hani
çiçek olmadığından falan da değildi

yüreğim herkesi sevdi
ama herkesi
çok kişiler de beni
kim bilir sevmiştir belki


ne şıpsevdiler
ne pır pır yürekler
ne sevdaya atılmış kulaçlar
ne de dalgalarda kürekler

hiç aşk yaşamadım ki

ne güzel gözlere baktım
ne tatlı sözler konuştum
ne de
ipek saçlar okşadım
başka ellerin sıcağını
kendi yüreğimde
hiç mi hiç duymadım

sevgilim olmadı ki

ne mektup uçları yaktım
sevgili için
ne çiçekli mendil yolladım
uzaklardan
ağlamadım arkasından
bir sevgili için

hiç sevgilim olmadı ki

sevgili sayılırsa şayet bu
birbütün iki yarım
benim de sevgilim var
kırkbeş yıllık karım

bu yoğumla
bu varımla
ve ben
bu sevgili karımla
her sevgililer gününde
biz bize
yani
birbirimize
çiçek yerine
sevgleri sunduk
ve biz
bundan gayrı
ne sevgili aradık
ne de çiçek umduk

biz bunlarla
mutluluklar kurduk
biz bu sevgiyle
yıllarca avunduk

ve biz
bitmeyen sevgimizi
AŞK bu dur diye
bir ömür savunduk



Muzaffer Yıldırım
14 Şubat