Ağladığını hiç görmedim
Ama çok hissettim...

Sadece dört saat baktım
Gözlerine...

Derinlerindeki acıyı gördüm,
Ama ağladığını
Hiç görmedim...

Sesinin titrediğini duydum,
Ama hıçkırdığını
Hiç duymadım...

Acı dolu kahkahalar attım sana,
Hep sahte gülüşler telefonlarımda...
Sen beni
Bir kez bile aramadın...

Ben
Senin ağladığını hiç duymadım...

Uzun süredir
Sesini de duymadım...

Uzun süredir
Kendi gözyaşımı bile görmedim...

Uzun süredir
Bakmadım hiçbir göze
Ve uzun süredir hiçbir yüzde
O huzur dolu gülümseyişi görmedim...

Yaşlandım...
Kök saldım...
Damarlandım...
Ve kurudum...

Sadece dört saat baktım
Gözlerine...
Sadece dört saat...
Dört saat nefes aldın
Sadece...

Ben
Senin ağladığını
Hiç görmedim,
Sen benim gözyaşımı
Bir kere bile silmedin...

Yüz yıl önce
Nefret ettim senden,
Yüz yıl önce
Bağrıma bastım...

Yüz yıl önce
Kucakladım seni sevgiyle,
Yüz yıl önce
Terk ettin beni...

En son yüz yıl önce
Düştü incilerim gözlerimden...

Yüz yıl önce
Çınladı sesin kulaklarımda,
Yüz yıl önce
Dans etti dudakların dudaklarımda...

Ben
Senin ağladığını
Hiç görmedim...

Hiçbir zaman
Ağlamanı da istemedim...

Gülmek hiçbir zaman
Hiçbir insana sana yakıştığı kadar
Yakışmadı çünkü...

Ben
Senin ağladığını
Hiç görmedim...