Dinle...
Fırtına öncesi sensizlik bu ;
Hani son busede ki o küçük şapırtı vardı ya , ondan da sessiz..
Hani giderken hiç bir şey dememiştin ya işte o kadar sensiz,
Kaldım şimdi...
Oysa sırf sen bana dokundun diye öldürmemiştim kendimi
Sen bana bakarken,
Ben içime ağladım, yaşalarıma acıma diye
Sen yinede acıttın bütün yarım kalanları...
Şimdi yarım yamalak bir sevdadan arta kalan
Kocaman bir hiçlik kaldı, en kızılından
Ve beş dakikalık ölü bebek bedduları...
Söyler misin, kimdi benden vazgeçtiren ?
Tanrı seni daha mı çok sevdi benden ?
Öyleyse... tanrının belasını kim verecek ?
Hükümsüzdür...
Hangi argo kelime açıklayabilir ki kalbime tecavüz edişini
Şimdi...
Senle olan bütün geçmişimi yazıp,
Mavi bir zarfın içinde mühürleyeceğim.
Mil çekeceğim senle olan düşlerime...
Seminay...
Ayrılığımız sakız olmuş ağızlara
Cakırtısından çıkamıyorum sokağa
Ne kadar takmamaya çalışsamda
Kulaklarım tın’lıyor..
Hayallerim kırıldı, şimdi onları süpürsün diye bi kadın bulmak,
Sana en büyük ders olur.
Meraklanma... dönen sen değilsin
Ya dünya yada başım
Üstünde sen olamazsın...
Şimdi, mezarlıktaki meftlerle dertleşiyorum
Halden anlarlar diye...
Gülüyorlar...
Sonra...
Susuyorlar...
Sessiz... çok sessiz...
Kokmaya başladı, çürüyor tenin
Seni böyle görmeye dayanamıyorum!
Gözümde kendi açtığın çukura düştün
Ben bile seni oradan çıkaramıyorum...
Seminay...
Bir gül daha ekle güllüğüne
Fazla gelmez sana bu cinayet
Bir kerede benim için kurut, bilirim sen onu yaşlayamazsın..
Bitti, gidiyorum dedin
Kaç ay oldu neden hala gidemedin ?
Çok üşüyorum...
Hani duşta fazla kalınca
Parmaklarımız buruşur ya
Sen gidince kalbimde öyle oldu işte...
Sakın!...
Senin için ağlıyorum sanma, ben nefretimi suluyorum...
Seminay...
Bir duble daha ömrün kaldı...

A.Sercan