Ölüler ağlayacak...Ölülerin arkasından ağlıyoruz... Neden ? Toprağa dökülen göz yaşları onları tekrar mi yeşertecek ? Üzülüyoruz nefes alamıyorlar! Diye... Bizler nefes alıyoruz. Içinde aşk, ihanet, nefret, hasret... Bebekleri ölen insanlar yaşıyorlar hala... Bizler yaşıyoruz.. Her geçen gün ölüme gidiyoruz. Ama onlar öldüler.. Biz onlara ağlıyoruz... Sanıyoruz... Bizde öleceğiz diye ağlıyoruz... Korkuyoruz toprak altında yalnız yatmaktan.. Yalnızlıktan... Birileri bize ağlayacak.. Sonra gidip çay içecekler.. Biz bekleyeceğiz gelirler diye.. Onlar gece yataklarında uyuyacaklar.. Gündüz kahvaltı yapacaklar.. Sinemaya gidecekler.. Film izleyecekler.. Hatta filme pek aldirmayip sevisecekler.. Ve bir anda film bitecek... Ölüler ağlayacak... A.Sercan |
Birgün...
Hiç gülmediğim kadar ölmek gerekecek.
Tebriklerimle şair.