VUSLAT YİNE Mİ KALDI
*Vuslat Yine mi Kaldı?
Öyle kırdın ki beni, toparlanmam imkânsız! Senin için kurduğum, mihrâbı yıkıyorum... Tenim kıpırdasa da, rûhum inan ki cansız Seni gördüğüm güne, hep lânet okuyorum! Neydi kopardığımız, kıyametin sebebi? Aratmazdı sözlerin, sanki Ebu Leheb’ i... Önce pamuk gibiydin, sonra demir leblebi! Kalbim kırıldı benim, ne yaşlar döküyorum! Oysa ne çok isterdim, aşkı yardan itmeyen... Bir boşluğa attın ki, düşmesi hiç bitmeyen! Daha ne yapmadın ki, hiç aklımdan gitmeyen? Sen ne haldesin bilmem, ben acı çekiyorum. Söyle Allah aşkına, iyi mi ettin şimdi? O peşinden koşanlar, hani nerede, kimdi? Parçalanan gönlüme, birtek sevgin hakimdi, Başına çal sevgini, hep dudak büküyorum... Un ufak edip gittin, bıraktın yel önüne... Külüm göğe savruldu, arşı âlâ yönüne? Vuslat yine mi kaldı, yoksa mahşer gününe? Yaktın tüm gemileri, dehşetle bakıyorum! Antalya-2010/12 Halil Şakir Taşçıoğlu |
her gün şiir asıyorsunuz ve her gün ince ince bir nakış gibi süsleyip sunuyorsunuz şiiri...
yine harikalar çıkmış kaleminizden. tebrik ediyorum. seçkiye layık bir şiirdi.
selamlar saygılar.