DÜŞTÜ GAZELİ
Ağacın dalları boynunu büktü ey canım gönül kenare düştü
Ruhum acılar kervanında demde kadere artık gözyaşı düştü Hayatın her karesinde hüzün isyana kalkar benden habersiz Diyarbekir’de bir ikindi demi defter-i kebirden ismimiz düştü Sana sevdamın yolculuğunda selam göndermek isterdim daim Hüznün diyarında visale erişmek çok zor bize hep sabır düştü Zamana sorsalar beni eşgalim eşkiyaya döndürülmüş işte ayna Beni bana sormazlar gam yükü taşır ruhum artık her maske düştü İnsanım ey canım benim derdim bu değil insanlığa seslenişim vardır Nerede insan varsa gönlüm oradadır önce insan önce erdem düştü |