Benliğimde karanlıklar kuytuluk salonlar anlaşılmaz sesler
Çile panayırında palyaçoluğu yaşadım kendi dünyamda
Ne bir yardım eli ne dost sıcaklığına aşina oldu kalbim
Ben hüzne sevdalandım o oldu en zor zamanların dostu
Bana kadehinini sun hüznün bade niyetine nuş edeyim
Bilmezler onlar bilmekten uzaktır anlamazlar şiirimi
Namerdim içmesem bade kadehini hüzne dair içmesem
Bilirim ondan da yoksun bırakılırım istemezler kendileri
Şiirim son sığınağıdır hüzün iklimimin kendi halimde asude
Gönül neler çektim neler çekmekteyim şiiri bilmeyenden
Her dem tazelenir acılarım çağırırım dostu sedası yok
Ben onunla sermestim anladım ki demde bir başkası yok
Şiire dair söylenen çok sözü hatmettim yorgunum gayrı
Bir şafak vakti düşerim bil yola gideceğim yaban eldir
Hüzne dair sun bana bade kadehini içmesem namerdim
Ben doğu insanıyım doğudan hüzne dair selam getirdim
i