CAM KESİĞİ SEVDAN
Okadar keskin bir kokusu var hafızama kazılı.
Bir okadarda başımdan aklımı alıp ortada bırakan.
Geçmiş, gelecek kaygısı olmadan seni sayıklatan.
Sesi, nefesi birbirine katıp uzaklara öylece savuran.

Ne olur yapma merhametten yoksun, pamuk yürekli bebeyim.
Bir dokunuşunun mucizesi bu hastalıklı kalbim senin eserin.
Gülünesi bir görünüşü var aynadaki solgun suretimin.
Kırdığım aynanın parçası kadar keskin sevdan ve çaresizliğim.

Her damlası acımadan feda edilmek üzere hazır, amade sana.
Yaşamam için ne gerekliyse istemen yeter infazım dudaklarında.
Vaat edeceyim başka bir servetim yok hayatım dışında.
Bu canda benim değil emanet namkörlük oluyor yaradanıma.
Önce onu sonra seni sevdim hep en temiz duygularla.

Sen bilemedin belki gözünü boyamış süslü, şatafatlı kuklalarında.
Taktığın o maske güzelliğini sarmış sarmalamış humharca.
Beğenilen süslü kostümün değil zindan gözlerin attı beni karanlığa.
Küçük hesaplarının kurbanı olmuş, o masumuyetle yoğurulmuş ruhunda.
Özüne döneceksin ait olmadığın, yakışmadığın o cehennemden bana.

Sevdanın kapladığı her yerim, her zerrem acı içinde kıvranır.
Bu vicdanı olmayan sevdanla kalbim, ruhum ince ince doğranır.
Bukadar acı çekmeme senin nasıl yüreyin katlanır.
Kalk gel birtanem inadından sıyrılarak bu deli seni affetmeye hazır.

Hayal alemi...